Za
nami 700 km monotonnej jazdy autostradą oraz zwidzanie Montereriggioni.
Wydaje się niewiele ale od kilku dni jesteśmy w drodze i potrzebujemy odpocząć.
Do Paestum nie udaje nam się dotrzeć tego samego dnia. Pare klilometrów
przed mówimy dość i zatrzymujemy się w pierwszym przydroznym hotelu. Pomimo,
że cała nadmorska szosa wiodąca z Salerno usiana jest hotelami i innymi
lokalami dla turystów jednak wszystko wyglada na zapuszczone i zaniedbane.
Wybieramy obiekt wyglądajacy przyzwoicie i po upewnieniu się co do ceny
rozkładamy się po pokojach.
Kolacja.
Miły właściciel hotelu
zaprasza na posiłek. Lekko zaniepokojeni po przykrych doswiadczeniach
z Ferrary upewniamy się co bedzie podawane i za ile. W lokalu preferowana
jest kuchnia domowa co niezwykle nas cieszy. Zamówiona ryba i makarony
- smakuja świetnie, rachunek umiarkowany, wszyscy sa zadowoleni. Pozostaje
jeszcze spacer nad pobliskie morze gdzie żegnamy slońce pochylajace się
coraz bardziej w kolorach czerwieni i złota gdzieś na zachodzie. Już po
ciemku wracamy i... ostroznie ! Tu są węże!
Sztuka długosci ponad metrowej ucieka w popłochu z ciepłej i rozgrzanej
drogi gdzieś w pobliskie krzaki.
Rano
jak zwykle śniadanko i ku starożytnemu miastu by skosztowac lekcji historii
wprost u źródła, z zabytkowych antycznych murów stworzonych rekoma Greków.
Okolica jest bardzo ciekawa. Miasto połozone jest na rozległej równinie
a w oddali wprost z niej strzelaja gwałtownie w górę odległe szczyty. Zatrzymujemy
auta pod zabytkowymi murami tuż obok aut braci Czechów .
Pora wczesna, puściutko. Czekamy jeszcze do 9.00 na otwarcie bram, zakup
biletów i zwiedzamy.
Paestum
to pózniejsza nazwa zabytkowego miasta i co ciekawe oznacza nazwę choroby
- dzumy . Historia
miasta za wikipedią
"Miasto założyli Grecy
w VII wieku p.n.e. jako Posejdonię, było jednym z miast Wielkiej Grecji.
Jego założycielami byli mieszkańcy starszej, bogatej achajskiej kolonii
Sybaris, której mieszkańcy byli znani z zamiłowania do luksusu (sybaryci),
położonej nad zatoką Tarencką (data przypuszczalnego jej założenia to połowa
VII wieku p.n.e.). Osadnicy z Sybaris pragnęli rzucić wyzwanie eubejskiej
kolonii Kume (łac. Cumae, gr. Kymai) na północ od Neapolu, która odgrywała
dominującą rolę w handlu z Etruskami.
Kolonie w V wieku przejęli
Lukanowie, którzy zamieszkiwali ten teren wraz z Grekami. Chociaż Grecy
rozpaczali nad upadkiem kultury miasta, właśnie w tym okresie rozwinął
się tu interesujący styl malarski. W 273 p.n.e. po wojnach z Pyrrusem miasto
zostało przejęte przez Rzymian. Dalszy swój rozwój zawdzięczało handlowi
oraz przymierzu z Republiką Rzymską. Okres świetności zakończył się w okresie
najazdów barbarzyńców i zniszczeniem akweduktów doprowadzających wodę do
miasta. W IX wieku na skutek epidemii malarii i najazdów Saracenów miasto
niemal zupełnie opustoszało i zarosło roślinnością. W średniowieczu zostało
zalane przez morze, lecz późniejsze ruchy tektoniczne wyniosły ruiny nad
poziom morza. Ponownie odkryte w połowie XVIII wieku zostało podczas budowy
drogi wzdłuż wybrzeża podczas panowania Karola III Burbona; dla kultury
odkryto je wtedy, gdy poeci, pisarze i artyści między innymi Goethe i
Shelley przyjeżdżali tu szukać inspiracji."
Paestum
jest jednym z najważniejszych parków archeologicznych w Europie. W 1988
roku zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Spośród
budynków miasta najlepiej zachowane sa światynie zaliczane do najlepiej
zachowanych doryckich budowli sakralnych w Europie.
-
W najlepszym stanie przetrwała
światynia
Posejdona (właściwie świątynia Hery Argiwskiej) z 450 r p.n.e. - brak
jej jedynie dachu i lilku scian wewnetrznych.
-
W sanktuarium Hery
(540 r p.n.e.) przetrwały podwójne rzędy kolumn,
-
Światynia Ceres (z
500 r p.n.e.) funkcjonująca przez pewien czas jako kosciół chrześciański.
Na
południe od świątyni Ateny odkryto ogrodzony teren, na którym znajdował
się niewielki budyneczek z dachem ledwo wystającym ponad poziom gruntu.
Była to komora kamienna przykryta dwuspadowym dachem. Chociaż kształt
obiektu przypominał grobowiec, nie znaleziono w nim zwłok. Ściany komory
pokryte są freskami, przedstawiającymi życie zmarłego. Jednym z najbardziej
znanych jest tzw. Nurek z Paestum, być może najstarsze wyobrażenie
skaczącego do wody człowieka. Odkryto także zestaw naczyń, jakie zwykle
Grecy w tamtym czasie wkładali do grobu.
Inne zabytki miasta to
m.in.:
-
amfiteatr rzymski.
-
całkiem nieżle zachowane masywne
starożytne mury długości 4,75 km otaczające miasto wraz z czterema
bramami
-
dwie główne ulice krzyżujące
się pod kątem prostym, charakterystyczne dla miast rzymskich.
Zokresu
rzymskiego pochodzi forum, gimnazjon, termy, amfiteatr i niewielka świątynia.
Reszta
miasta nie przedstawia się tak imponujaco. Szczególnie w okolicach forum
to puste rumowisko ze sladami fundamentów. Na drodze prowadzącej do bramy,
na zewnatrz parku rozłozyło sie mnóstwo stoisk z pamiatkami. Obok kopii
amfor, figurek z brązu, kopi malowideł sprzedawcy maja do zaoferowania
również krasnale , gipsowe
kolumienki czy małe plaskorzeźby z nazwa miejscowosci.
Interesującym
miejscem w Paestum jest muzeum, w którym zgromadzono liczne zabytki archeologiczne
związane z kolonizacją grecką w tym obszarze i czasami rzymskimi.
Niestety
muzeum nie odwiedzilismy. Czas,czas, czas....
Przed nami droga - blisko
650 km + prom.
|
W
drodze
Nasz
hotelik
  
 
Paestum
      
Pamiatki
 
|